آکنه قارچی و بهترین روش درمان آن

درمان آکنه قارچی انقدر ها که فکر می کنید کار سختی نیست؛ با کمی شناخت از این نوع آکنه می توانید از پس درمان آن برآیید. چالش اصلی از جایی شروع می شود که آکنه قارچی بسیار شبیه به آکنه معمولی است.

این عارضه پوستی نه ربطی به قارچ دارد و نه آکنه است. فقط فولیکولیت یا عفونت فولیکول موهای ریز روی صورت یا بدن است. در واقع، آکنه های قارچی برآمدگی های کوچک، برجسته و جامد شبیه به جوش روی پوست هستند.

ما می دانیم که تشخیص آکنه قارچی چقدر دشوار است. بنابراین در متن زیر راه حل هایی را ارائه داده ایم تا متوجه شوید ظاهر آکنه قارچی به چه صورت است؛ چه چیزهایی باعث به وجود آمدنش می شوند و چگونه باید درمانش کرد.

آکنه قارچی یا فولیکولیت قارچی چیست؟

یکی از نشانه های آکنه قارچی که با آکنه معمولی؛ خارش آن هست. همچنین، اگر جوش های سرسفید یا سرسیاه تقریباً یک میلی متری روی پوستتان مشاهده کردید؛ به احتمال زیاد می تواند قارچی باشد. این نوع آکنه معمولاً روی قفسه سینه، پشت یا بازوها ظاهر می‌شود، اما ممکن است روی صورت نیز ظاهر شود که تشخیص آن را دشوار می کند.

علل و پیشگیری از آکنه قارچی

چند دلیل وجود دارد که ممکن است عامل این عارضه شود. در این مقاله به بررسی دلایل بروز آکنه قارچی می پردازیم و راهکارهای کاهش آن را توضیح خواهیم داد.

گرما و رطوبت:

آکنه قارچی ارتباط نزدیکی با آب و هوای گرم دارد. به گفته zeichner، بروز این نوع آکنه در ایالات متحده نسبتاً غیر معمول است و در مناطقی از جهان که هوا همیشه گرم است با نرخ بسیار بالاتری دیده می شود. علت این است که مخمری که باعث آکنه قارچی می شود در محیط های مرطوب با عرق و گرمای بیش از حد رشد می کند.

عرق کردن:

احتمالاً از قبل می‌دانید که بهتر است به محض پایان ورزش دوش بگیرید. ماندن با لباس‌های خیس و چسبناک اصلا خوب نیست و می‌تواند به سلامت شما آسب بزند. برای جلوگیری از بروز آکنه ناشی از عرق کردن، Shamban توصیه می‌کند: “لباس‌های گشاد با پارچه‌های طبیعی انتخاب کنید، از اسپندکس استفاده نکنید و بعد از ورزش یا تعریق زیاد لباس هایتان را عوض کنید. این کار به ویژه در هوای گرم بسیار مفید است”.

استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها:

مخمرهای روی پوست ما بخشی از میکروبیوم ما هستند و تا زمانی که تعدادشان زیاد نیست مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال، Rabach توضیح می‌دهد: «در شرایط خاصی – مانند استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی و/یا خوراکیی، فلور طبیعی پوست، توسط آنتی‌بیوتیک‌ها از بین می رود و بنابراین مخمر رشد می کند و باعث التهاب و آکنه قارچی می‌شود». اگر آکنه دارید که به درمان های معمولی پاسخ نمی دهد و سابقه مصرف منظم آنتی بیوتیک دارید؛ ممکن است مقصر آکنه های قارچی خود را پیدا کرده باشید.

تماس با دیگران:

آکنه قارچی ممکن است مسری باشد . اگر تماس بدنی با فردی که آکنه قارچی دارد، داشته اید ممکن است شما هم مبتلا شوید.

استفاده از استروئید:

استروئیدها فقط برای استفاده در ورزشگاه های نیستند. آنها برای طیف وسیعی از مشکلات ریه، روده و پوست مورد نیازند. اگر از استروئیدها استفاده می کنید، با پزشک خود مشورت کنید که آیا نوع خاصی که مصرف می کنید باعث رشد مخمر و ایجاد آکنه قارچی می شود یا خیر.

سیستم ایمنی ضعیف:

این مورد شامل کسانی می شود که شیمی درمانی می کنند یا مبتلا به یک بیماری سرکوب کننده سیستم ایمنی مزمن مانند HIV هستند. کاهش پاسخ به هر گونه عفونت به طور طبیعی به این معنی است که سلول های مخمر آزادانه در اطراف پوست شما حرکت می کنند و در شرایط مناسب می توانند فولیکول های مو را آلوده کنند. در این موارد مدیریت دقیق بین پزشک اصلی و متخصص پوست عاقلانه ترین ایده است.

به یاد داشته باشید که آکنه قارچی بر نواحی متفاوتی از آنچه انتظار دارید تأثیر می گذارد. شیوع این نوع آکنه در پیشانی، چانه و همچنین پشت گردن، سینه و کمر رخ می دهد.

درمان آکنه قارچی:

وقتی آکنه قارچی را تشخیص دادید؛  در برخی موارد می توانید حتی بدون مراجعه به پزشک آن را درمان کنید. ولی اولین قدمی که برای درمان آن بردارید تغییر سبک زندگی و پرهیز از مصرق غذاهای چرب است. برای درمان باید مراحل زیر را انجام دهید.

لایه برداری

ما می دانیم که لایه برداری می تواند سلول های مرده پوست را از بین ببرد، اما آیا این کار برای افرادی که مستعد ابتلا به آکنه قارچی هستند تاثیرگذار است؟ جواب مثبت است؛ زیرا سلول‌های مرده پوست، چربی اضافی و آلودگی، همگی ممکن است به افزایش رشد مخمر کمک کنند. برای کاهش احتمال ابتلا به این نوع آکنه به طور دوره ای (و مخصوصاً بعد از ورزش) از لایه‌بردار استفاده کنید.

استفاده از مرطوب کننده فاقد چربی

وقتی آکنه قارچی دارید، باید در انتخاب محصولات دقت زیادی داشته باشید: احتمالا به دلیل التهاب از مرطوب کننده بدون روغن استفاده کنید.

وقتی  مبتلا به آکنه قارچی هستید، به احتمال زیاد دچار خارش  شوید و احساس خشکی در پوستتان داشته باشید. در این شرایط، از مرطوب کننده استفاده کنید. اما در انتخاب مرظوب کننده باید باید دقت کنید و مرطوب کننده فاقد چربی داشته باشید. کرم کامبوجا دکتر سراکل و لوسیون مرطوب کننده سراوی از جمله رطوبت رسان هایی هستند که می توانید از آن ها استفاده کنید.

استفاده از روغن تی تری

روغن تی تری یکی از درمان های موثر در مواجهه با آکنه قارچی است. اما. به یاد داشته باشید انواع مختلفی از آکنه قارچی با نام های عجیب و غریب مانند فورفور وجود دارند. برای حدود دو سوم گونه های آکنه قارچی ، استفاده از روغن درخت چای به اندازه داروهای ضد قارچی مانند اکونازول و میکونازول موثر است. با این حال، برای یک سوم باقی مانده، کتوکونازول بهترین درمان ضد قارچی است که به طور موثر انواع مالاسزیا را درمان می کند. بنابراین اگرچه روغن درخت چای ممکن است یک دستور العمل خوب برای امتحان باشد، به خاطر داشته باشید که در حدود یک سوم موارد موثر نخواهد بود.

درمان خوراکی:

اما درمان طلایی استفاده از داروهای ضد قارچ خوراکی است. این داروها تحت نام‌های فلوکونازول و ایتراکونازول شناخته می شوند و تا حد زیادی مؤثرترین راه برای درمان این بیماری هستند.

شامپوهای تخصصی و شوینده های بدن:

شامپوها می توانند از بیرون به داخل درمان را انجام دهند در حالی که قرص ها مشکل را از داخل بدن حل می کنند. شامپو یا ژل شستشوی بدن با کتوکونازول بسیار مؤثرتر از شامپوهای ضد شوره مبتنی بر سولفید است.

البته این شامپوها باید روزانه استفاده شوند تا زمانی که علائم عفونت برطرف شود. سپس می توان چند بار در ماه از آن برای جلوگیری از بروز مجدد مشکل استفاده کرد.

 چقدر طول میکشد تا درمان شود؟

این سوال بسیاری از افرادی است که از علائم آکنه قارچی رنج می برند. برخی متوجه می شوند که حتی زمانی که از داروهای ضد قارچ خوراکی استفاده می کنند، عفونت به همان سرعتی که انتظار داشتند از بین نمی رود. آکنه قارچی ضعیف یا درمان نشده بسته به فرد، سبک زندگی و آب و هوایی که در آن زندگی می کند می تواند ماه ها یا حتی سال ها باقی بماند.

این  امر به دلیل توانایی سلول های مخمر برای ورود به عمق فولیکول های مو است. داروهای خوراکی بیشتر از سایر درمان‌های موضعی مانند شامپوها به داخل فولیکول‌ها نفوذ می‌کنند.

چگونه می توان به موثرتر شدن دارو کمک کرد؟

ورزش منظم، مانند دویدن یا تمرین در باشگاه، به طور طبیعی عرق ایجاد می کند، این کار، مواد فعال دارو را از لایه های پوست به فولیکول هایی که نیاز به درمان دارند می کشاند و در نتیجه داروها اثرگذاری بهتری خواهند داشت. فقط به یاد داشته باشید که لباس های عرق کرده خود را سریعا تعویض کنید.